Vensters met verhalen, over ouders met dementie
De expositie
Vensters met verhalen is een expositie die gaat over de gevolgen van dementie. Achttien panelen geven een doorkijkje in het verhaal van mensen waarvan de vader of moeder dementie heeft. Doel is aandacht te geven aan hun ervaringen.
Oeds Visser (Herbergier Bartlehiem) interviewde zeventien personen over de vraag: wat kom je tegen en wat doet het met je als een van je ouders dementie heeft?
Hij schreef een boek hierover. Tijdens het schrijven kwam hij op het idee een expositie samen te stellen. Hij selecteerde frases uit de interviews en zocht contact met Linda De Haan (illustrator) en Yka Van der Veen (vormgeefster). Zij werkten er samen aan deze frasen op een passende en aansprekende manier te verbeelden. Hieruit zijn indrukwekkende panelen ontstaan die diverse thema’s uit de verschillende verhalen belichten. Vensters met verhalen laat zien dat ieder zijn of haar eigen ontroerende en aansprekende verhaal heeft.
De expositie is ingedeeld volgens een chronologische tijdlijn. De eerste panelen beschrijven wat er gebeurt in de thuissituatie. Soms is duidelijk dat er iets mis is, maar is er nog geen diagnose gesteld. Als duidelijk is dat er sprake is van dementie moeten er uiteindelijk stappen worden ondernomen: het zoeken van hulp in de thuissituatie of het zoeken van een fijne en passende woonplek. Dit roept van alles op, zowel in praktische als emotionele zin.
Vervolgens is er aandacht voor een uiteindelijk verhuizing. Dit betekent veel, voor zowel ouders als zonen & dochters.
Is het op het juiste moment geweest? Dat vragen veel mensen zich af.
'Als mijn moeder het moeilijk heeft , voel ik met haar mee', zegt een dochter. 'Ik zou het ook wel anders willen, maar je moet verstandig zijn. Als mijn moeder nu nog zelfstandig zou wonen, zouden wij geen moment rust hebben.'
Dementie zorgt vaak voor grote veranderingen bij de persoon zelf. Dat doet veel.
'In feite is het zo dat je er niet tegen kan dat je ouders achteruitgaan', zegt een dochter. 'Je hersenen weigeren dat gewoon.'
Een zoon zegt: 'Mijn moeder, het is vergane glorie. Ik vind het vreselijk haar zo te zien.'
Er zijn ook andere verhalen. 'Het klinkt misschien gek, maar wat ik nu meemaak geeft een verdieping in de relatie met mijn ouders, ondanks de zware en moeilijke omstandigheden.’
Ieder verhaal is uniek. Ieder ervaart de dementie bij zijn ouder op zijn eigen manier.
Dat is wat de expositie wil benadrukken.
